Het huidige Issigeac, dateert grotendeels uit de 13e-16e eeuw. Eerst eigendom van de heren van Bergerac, later de bisschoppen van Sarlat, de plaats kende een tumultueuze middeleeuwen, met veel betrokkenheid en schade tijdens de Honderdjarige Oorlog en de godsdienstoorlogen.
Tot een paar jaar geleden was Issigeac een van de onontdekte dorpen van de Dordogne-regio, echt een dorp dat de tijd vergeten had. Dat is niet langer het geval, maar het dorp heeft ondanks de komst van het toerisme veel van zijn charme behouden en buiten het hoogseizoen voor toeristen is het dorp nog steeds een heel slaperig rustig stadje.
Issigeac heeft geen centrale focus, maar is eerder een wirwar van middeleeuwse huizen en straten die u op uw gemak kunt verkennen, terwijl u de details van de huizen en de talrijke vakwerkhuizen bewondert.
Er zijn grotere gebouwen - het kasteel van de Eveques van Sarlat aan de voet van het dorp (waar nu ook het toeristenbureau van Issigeac is gevestigd) is een zeer indrukwekkend stenen gebouw - grotendeels een 17e-eeuwse reconstructie van het eerdere kasteel dat hier stond en werd beschadigd tijdens de oorlogen die de regio teisterden.
Andere indrukwekkende gebouwen zijn de (bijna aangrenzende) gotische kerk van Saint Felicien en het mooie Maison des Dimes (een stenen huis met hoge daken tegenover de ingang van het kantoor van toerisme). Maar het zijn de middeleeuwse huizen en straten, vakwerk en vaak met verhoogde balkons, die het grote genoegen zijn om Issigeac te verkennen.
Een bijzonder hoogtepunt is het huis 'Maison des Tetes' waar 600 jaar oude gebeeldhouwde houten hoofden de buitenkant van het gebouw sieren (volg de 'hoofdstraat' recht omhoog vanaf de kerk - het huis staat op het punt waar de weg naar rechts draait ).
Als het open is, kijk dan in de prachtige maar vervallen binnenplaats van dit huis met zijn tuin en verhoogde balkons - dit was ooit de verffabriek van de stad, waar kleurstoffen en tinten werden toegevoegd aan lokale stoffen.
Er zijn veel mooie huizen in Issigeac, maar als je niet oppast, mis je veel van de mooiste.
Zorg ervoor dat uw bezoek niet alleen de hoofdstraat langs het kasteel en de kerk omvat, maar ook:
de Rue de l'Ancienne Poste, een kleine weg tegenover het VVV-kantoor van Issigeac
de straten rond de Rue du cardenal
de straten rond de Rue Sauveterre
Er zijn verschillende kleine bars, makelaars en decoratiewinkels in de stad, evenals verschillende restaurants en twee kleine supermarkten, maar Issigeac heeft geen grote supermarkt of benzinestation.
Issigeac-markt
De zondagsmarkt in Issigeac is een populaire plek om veel van de in de regio geproduceerde lekkernijen te kopen en te proberen. Hoewel het het hele jaar open is, heeft de markt een heel ander karakter tijdens de zomermaanden, wanneer deze de plaats overneemt. In de winter is het vaak maar een handvol kraampjes. Het is nu een belangrijke toeristische trekpleister in de Dordogne in de zomer.
Vijftien jaar geleden was het nog rustig in Issigeac, nu kun je het in het midden van de zomer best druk noemen. Ik moet ook vermelden dat Issigeac de afgelopen 20 jaar veel is veranderd met veel huizen die nu prachtig zijn gerenoveerd (hoewel veel nog steeds werk nodig hebben) en tuinen die zijn beplant met overvloedige bloemen. Te veel renovatie kan ook het karakter van een dorp vernietigen, maar dit is niet het geval in Issigeac, dat elk jaar charmanter wordt!
Een paar kilometer buiten Issigeac, vlak bij de weg naar Villereal, ligt een klein dorpje genaamd Boisse. Boisse is zeer ongerept en pittoresk met verschillende grote en minder grote huizen en boerderijen. Het duurt niet lang om rond te dwalen, maar het is de afleiding zeker waard.
Een paar kilometer verder is het bastide plaatsje Villereal een 13e-eeuws dorp met een levendig centrum, terwijl ten westen van Issigeac ook het historische centrum van Eymet een aanrader is.
Tussen Issigeac en Bergerac zullen wijnliefhebbers het kasteel van Monbazillac willen bezoeken, bekend om zijn zoete witte wijnen.
